Kevin van den Hoven maakte de foto van de maand

“De ingrediënten voor een mooie foto zijn die ochtend allemaal aanwezig. Het had gevroren en de zon zou gaan schijnen. In de grote natuurlijke achtertuin bij mijn opa heb ik een grote kuil gegraven en afgedekt met een camouflagenet. Zo kan ik ter hoogte van het maaiveld in alle rust vogels observeren en fotograferen met een laag standpunt. Deze plek heb ik bewust gekozen, omdat de struiken op de achtergrond een mooie kleurtint geven als de zon erop schijnt. Al vroeg in de ochtend heb ik mij verstopt in de tuin. Na een tijdje verschijnt deze mooie spreeuw op het gras.”

“Spreeuwen krijgen vaak aandacht door hun spreeuwendansen, maar als individu vallen ze niet altijd op. Maar juist als je de spreeuw langer observeert, worden ze specialer. Bij een bepaalde lichtval kunnen de veren oplichten in donkergroene tot paarse, haast metaalachtige kleurtinten. En wat te denken van het winterkleed waarbij er ‘hartjes’ op de veren verschijnen. In deze tijd van het jaar zingen ze ook onwerkelijk mooi. Ze zetten dan de veren van de keel prachtig op. Ze imiteren er ook op los en doen het geluid van bijvoorbeeld een buizerd feilloos na.”

“Er zijn er vele! Ik noem een recente. Een aantal weken terug ga ik wandelen met mijn nichtje van 10 richting een nabij stadspark. Ik met de camera, zij met mijn telefoon om wat plaatjes van eenden, ganzen en zwanen te maken. Mijn nichtje geniet hiervan. In de verte hoor ik baltsende futen. Ik kende het geluid, maar zag en hoorde het voor het eerst buiten. Snel maar voorzichtig dichterbij gelopen, duiken ze helaas onder. Even balen. Tot ze pal voor ons neus weer verschijnen, rechtop uit het water met een flinke bos wier in hun snavel en luid spetterend. Wat een moment! Mijn nichtje enthousiast van mijn reactie en ik blij met mijn eerste baltsende futen-foto!”

“Kom vaak terug in hetzelfde gebied. Zo leer je goed het kennen en kan je inspelen op natuurverschijnselen, het ‘gouden’ uur, seizoenswisselingen en uiteraard de hoofdrolspelers, de vogels. Ik ga ook regelmatig op pad zonder camera om gebieden in de buurt te verkennen en te observeren waar ik welke vogels kan verwachten voor een later moment.
En verder: ken de vogels. Met het herkennen van geluiden en wat algemene vogelkennis weet je waar vogels gaan badderen, nestelen en bijvoorbeeld foerageren. Zo vorm je ook een minder grote bedreiging voor ze en ben je beter voorbereid op het (on)verwachte vogelmoment! Had ik bijvoorbeeld niet al regelmatig filmpjes op YouTube gezien van baltsende futen dan had ik het geluid hiervan nooit herkent en misschien wel het moment gemist. Door deze manier creëer je ook meer aandacht en ontstaat er een natuurlijke verdieping in de soort die je fotografeert.”

“Ga ook niet te vroeg weer weg. Ik heb mijzelf regelmatig voor het hoofd getikt omdat ik naar huis ging, terwijl bijvoorbeeld een koppel lepelaars net de landing inzette zo’n vijf meter van de plek waar ik uren had zitten posten. Een gemiste kans, haha!”