Bonte pieten het dak op

Vooral het broedsucces van stadse scholeksters is vaak beter dan op het boerenland. Dit komt bijvoorbeeld doordat ze er regelmatig op daken broeden, waar ze veilig zijn voor roofdieren als vossen en katten. Platte daken van flatgebouwen en bedrijfspanden – liefst met grind of schelpen – zijn daarbij favoriet, vooral als er nog wat korte vegetatie aanwezig is.

Van het eigenlijke nest maken ze niet veel werk, ze draaien een kuiltje tussen de steentjes. Er wordt één legsel per jaar geproduceerd, met jongen tot in augustus.

De jongen zijn nestvlieders, maar hebben op een dak natuurlijk weinig bewegingsvrijheid en er valt weinig te eten. Worden ze eerst nog verzorgd en gevoerd door de oudervogels, ze zullen toch groene gazons op willen zoeken om zelf op regenwormen en emelten te ‘jagen’.

Op enig moment springen ze dus van het dak, en als het goed is doen ze dit pas als ze al enigszins kunnen vliegen. Dit gaat vaak goed, behalve wanneer ze het dak verlaten als ze eigenlijk nog te klein zijn. Ze overleven het daarom niet altijd. Maar eenmaal beneden kunnen ze zich aardig redden, want de ouders blijven meestal bij de jongen tot deze helemaal zelfstandig zijn.

De snelheid van de landelijke afname van de scholekster is verontrustend. Sinds 1985 gaat het rap, de totale populatie is meer dan gehalveerd. Het aantal broedparen in steden neemt verhoudingsgewijs echter toe. En daar liggen dan ook kansen voor deze soort.

Door platte daken te voorzien van een bedekking met grind schelpen, of een zogenaamd groen vogeldak, worden deze geschikt als broedplaats. Bedrijven, gemeenten, woningbouwcorporaties, maar ook particulieren die een plat dak hebben, kunnen hier bij nieuwbouw of bij renovatie rekening mee te houden, ook vanwege het lange broedseizoen. Dit is misschien niet de redding voor de scholekster, maar op deze manier kan de soort wel een helpende hand worden toegestoken.