Geplaatst op 3 september 2014
‘Dit hadden we van een staatssecretaris voor natuurbeheer niet verwacht. Het gaat hier om een aantasting van de kernwaarden van Werelderfgoed Waddenzee’, zucht waddenbeheerder Otto Overdijk van Natuurmonumenten. De zoutwinning veroorzaakt bodemdaling onder de voor vogels onmisbare Ballastplaat. Hierdoor loopt een gebied met een oppervlakte van circa 500 voetbalvelden de kans onder water te verdwijnen. "Met een snavel van een paar centimeter heeft een vogel als de kanoetstrandloper dan snel het nakijken", aldus Overdijk. "Het voedsel dat de vogels nodig hebben om verder te trekken wordt onbereikbaar." In de bodem van de Ballastplaat leven tot 300 nonnetjes per vierkante meter. Deze schelpdieren zijn een belangrijke voedselbron voor trekvogels. De extra zandsuppletie die wordt ingezet om bodemdaling te voorkomen, heeft mogelijk grote gevolgen voor de kwaliteit van de wadbodem. Het leven van de dieren in de wadbodem en van duizenden trekvogels wordt daarmee onnodig in de waagschaal gelegd. Ook directeur Fred Wouters van Vogelbescherming vindt het een onbegrijpelijk besluit. "Het gaat al slecht met veel vogelsoorten in de Waddenzee en het is glashelder dat duizenden trekvogels hier de dupe van worden. Ze zijn afhankelijk van dit soort wadplaten. Als ze niet genoeg eten en opvetten, overleven ze de loodzware trektochten gewoonweg niet."
De natuurorganisaties zijn van mening dat het maatschappelijke belang van de zoutwinning op deze plek en op deze schaal gering is. Daarbij blijkt de winning van fossiel zout van onder de Waddenzee onnodig. Net over de grens, op hemelsbreed honderd kilometer afstand, wordt de komende dertig jaar pekel afkomstig uit 33 zoutkoepels in de Waddenzee geloosd. Eerder bevestigde minister Kamp na Kamervragen dat deze pekel waarschijnlijk geschikt is voor de winning van hoogwaardig zout. Vanwege de lagere kosten van zoutwinning onder de Waddenzee wijst zoutwinbedrijf ESCO dit echter af. ESCO moet binnenkort stoppen met de winning onder het Friese vaste land vanwege de sterke bodemdaling en de gevolgen voor bewoners en bedrijven. Lokaal zakt de bodem tot veertig centimeter. Met het verstrekken van een vergunning worden deze risico’s naar de Waddenzee verplaatst.
Vorig jaar bleek uit onderzoek dat de achterban van de natuurorganisaties de zoutwinning onder de Waddenzee massaal van de hand wijst. Arjan Berkhuysen, directeur van de Waddenvereniging: "Eilanders zien het niet zitten, omdat het risico van afkalving van de eilanden groter wordt. Vissers hebben grote moeite met de extra zandsuppleties die dan nodig zijn. Wij zien grote risico’s voor natuur. Ondertussen wordt er gewoon zout geloosd bij de Duitse Waddenkust. Waar zijn we dan mee bezig? Dit moet je gewoon niet willen anno 2014."