Strandjutten of schatzoeken

Op ieder strand zijn natuurschatten te vinden: mooie schelpen, schilden en poten van krabben, roggen- of zeeslakkeneieren, ei-kapsels of tanden van haaien, zo’n wit soort skelet van een inktvis, of zelfs fossielen of (pre)historische voorwerpen en botten. Kinderen vinden die gedachte onweerstaanbaar en voor je het weet, zit je er zelf ook helemaal in.

Ga bij eb vroeg op pad om andere jutters voor te zijn en neem twee katoenen tassen mee, die in de wasmachine kunnen, want ze gaan vies worden en stinken. Vondsten uit de zee zitten onder het zeewater en zand en ruiken niet altijd even fris.

De tweede tas dient voor afval dat jullie onverhoopt tegenkomen. Is het strand weer wat schoner. Zo helpen jullie ook nog voorkomen dat vogels en andere zeedieren in afval verstrikt raken of het eten en er dood aan gaan.

Jullie zien op het strand vanzelf een spoor van zeewier en andere rommeltjes langs de vloedlijn, soms twee. Volg het ene spoor heen en het andere terug, want lichte dingen worden vaak verder meegenomen door de zee. Ga langzaam en kijk zorgvuldig, vaak zitten de mooiste schatten verstrikt tussen het wier.

Spoel alles goed af als je thuiskomt en leg het te drogen op de verwarming. Niet het afval natuurlijk, dat gaat in afvalbakken voor gescheiden inzameling.

Daarna is het leuk om de mooie vondsten (tijdelijk) tentoon te stellen op een plank, vensterbank of in een vitrinekastje. Hebben jullie alleen maar 1000 kokkels in dezelfde kleur gevonden? Ga er dan lekker mee knutselen. Verf ze met plakkaatverf en plak ze met een lijmpistool op een kartonnen doosje, fotolijstje of langs de rand van een bloempot. Een mooie vakantieherinnering.